Karta płaska to popularne określenie karty płatniczej, na której dane jej użytkownika, data ważności oraz numer karty są nadrukowane, a nie wytłoczone jak to ma miejsce na kartach wypukłych (embosowanych).
Zasadniczo przyjęło się, że karty debetowe (do konta osobistego) są kartami płaskimi, zaś karty kredytowe - wypukłymi. Niemniej nie jest to wcale regułą.
Karta płaska jest kartą elektroniczną wyposażoną w mikroprocesor oraz pasek magnetyczny, przeznaczoną wyłącznie do transakcji w środowiska elektronicznym, tj. w terminalach płatniczych czy bankomatach. Z kolei kartami wypukłymi możliwe jest dokonywanie transakcji bez fizycznego udziału karty (bez autoryzacji elektronicznej), m.in. w Internecie czy telefonicznie. Jednak coraz częściej także karty płaskie mają takie funkcjonalności - wszystko zależy od decyzji banku wydającego kartę do konta osobistego. Dlatego jeśli komuś zależy na płatnościach kartą debetową do rachunku osobistego w Internecie, powinien założyć konto w banku, który udostępnia taką możliwość - tj. wydaje karty wypukłe do rachunków, albo umożliwia transakcje internetowe kartami płaskimi. Ponadto nadal za granicą można natrafić na miejsca, w których karta płaska będzie nieakceptowana. Dlatego karta wypukła daje szerszą sieć akceptacji poza granicami kraju.
Wcześniej transakcje z użyciem kart wypukłych w przypadku braku łączności z bankiem były realizowane za pomocą tzw. imprintera (potocznie zwanego „żelazkiem”). Tworzył on odbicie karty, i na podstawie zdobytych w ten sposób danych sprzedawca otrzymywał później swoją należność. Dziś jednak imprintery zostały niemalże wycofane z użycia.