Zastaw rejestrowy to jedna z form zabezpieczania wierzytelności. Wierzyciel z chwilą ustanowienia zastawu rejestrowego nabywa prawo dochodzenia zaspokojenia swojej wierzytelności z obciążonego przedmiotu (obojętne czyją aktualnie jest własnością). Zwykle zastawem rejestrowym obejmuje się rzeczy ruchome (np. pojazdy, towary, urządzenia), ale możliwe jest też ustanowienie zastawu rejestrowego np. na wierzytelnościach czy prawach z papierów wartościowych.
Zastaw rejestrowy zgłasza się do rejestru prowadzonego przez sądy rejestrowe. Właściciela rzeczy, na której ustanawia się zastaw rejestrowy nazywa się zastawcą, z kolei wierzyciela - zastawnikiem. Strony podpisują umowę o ustanowienie zastawu, zwaną umową zastawniczą.
Zastaw rejestrowy jest jedną z form zabezpieczeń stosowanych przez banki udzielających kredytów samochodowych. Często jest stosowany wymiennie z przewłaszczeniem, czyli inną stosowaną często formą zabezpieczenia kredytu samochodowego). Zastaw rejestrowy na pojeździe jest skutecznym zabezpieczeniem wierzytelności banku. Gdy zobowiązanie nie jest regulowane przez kredytobiorcę, samochód może stać się własnością wierzyciela. Ogólnie jednak, w trakcie spłaty kredytu samochodowego, pojazd będący przedmiotem zastawu pozostaje w użytkowaniu zastawcy. Informacja o zastawie rejestrowym na ogół widnieje w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.
Po spłacie kredytu samochodowego zastaw rejestrowy przestaje być aktualny. Nadal figuruje jednak w rejestrze zastawów. Dopiero pisemne oświadczenie wierzyciela pozwala usunąć ten wpis z rejestru.
Zasadniczo jest możliwe zbycie przedmiotu zastawu rejestrowego (np. samochodu przy kredycie samochodowym), o ile w umowie zastawniczej nie określono inaczej. W pewnych przypadkach (np. gdy dokonano zbycia pomimo zakazujących tego zapisów w umowie zastawniczej), umowa zbycia może zostać anulowana.