Decyzja o warunkach zabudowy to decyzja odpowiedniego wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w kwestii przeznaczenia danego terenu w zakresie inwestycji budowlanej. Decyzja jest elementem planowania przestrzennego, określa niektóre cechy inwestycji budowlanej (np. wysokość, kształt), tak, by nie zakłócała ona ładu przestrzennego. O warunki zabudowy występuje się, gdy brak jest planów miejscowego zagospodarowania przestrzennego na danym terenie. Aby ubiegać się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie trzeba być właścicielem nieruchomości.
Wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe tylko wówczas, gdy łącznie jest spełnionych kilka warunków. Między innymi teren powinien mieć dostęp do drogi publicznej, powinna istnieć (lub być projektowana) sieć uzbrojenia terenu wystarczająca dla inwestycji budowlanej, a teren nie powinien wymagać uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów na nieleśne i nierolnicze. Ponadto należy także wypełnić tzw. zasadę dobrego sąsiedztwa, tzn. przynajmniej jedna działka sąsiednia mająca dostęp do tej samej drogi publicznej, powinna być zabudowana w sposób, który pozwala określić wymagania dla nowej zabudowy. Z powodu braku sąsiedztwa niemożliwym jest otrzymanie zgody np. na budowę domu na terenie niezamieszkałym (choć można obejść ten przepis decydując się na tzw. zabudowę zagrodową).
Do otrzymania decyzji konieczne jest złożenie wniosku w urzędzie gminy. Do wniosku należy dołączyć m.in. kopię mapy zasadniczej lub katastralnej z określonymi granicami terenu objętego wnioskiem, oraz charakterystykę inwestycji. Dodatkowo złożyć należy wypis z Krajowego Rejestru Sądowego (wydany maksymalnie 3 miesiące przed datą złożenia wniosku). Konieczne jest także uiszczenie opłaty skarbowej.
Zasadniczo decyzja o warunkach zabudowy powinna zostać podjęta w przeciągu maksymalnie dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, ale często okres ten przedłuża się nawet o kilka kolejnych miesięcy.