Sekurytyzacja jest to forma finansowania polegającą na konwersji wyodrębnionej grupy aktywów generujących przewidywalne przepływy pieniężne w papiery wartościowe, które są przedmiotem obrotu na rynkach kapitałowych. Wykup tychże papierów dłużnych zabezpieczony jest aktywami, zaś spłata papierów dłużnych następuje ze przepływów generowanych przez nie. Operacja ma sens, gdy wyemitowane papiery wartościowe są łatwiej zbywalne niż należności, które zamienia się na papiery wartościowe.
Emisję papierów wartościowych zabezpieczonych danymi aktywami lub przepływami generowanymi przez nie zajmują się tzw. spółki specjalnego przeznaczenia (SPV). To spółki celowe, która nabywają należności od „spółki-matki” - dane aktywa i związane z nimi przyszłe wpływy są wyodrębniane z majątku inicjatora i prawa ich własności są przenoszone na SPV. Te aktywa są zabezpieczeniem emitowanych papierów wartościowych. Inicjator, czyli strona która zbywa aktywa, otrzymuje od emitenta (spółki specjalnego przeznaczenia) środki z emisji. W ten sposób pozyskuje środki pieniężne zamiast niepłynnych (mniej płynnych) aktywów.
W procesie sekurytyzacji bardzo istotną rolę pełni agent płatniczy, czyli organizator emisji. Zwykle to bank. Zarządza on także płatnościami i przepływami pieniężnymi z emisji papierów wartościowych.
Jednym z przykładów sekurytyzacji jest sekurytyzacja kredytów hipotecznych. To sprzedaż papierów wartościowych zabezpieczonych przepływami z tytułu kredytu hipotecznego (tzn. spłacanych przez kredytobiorców rat), lub sprzedaż całego kredytu do podmiotu zewnętrznego. W tej sposób bank refinansuje kapitał zaangażowany w kredyt hipoteczny. Dla kredytobiorcy proces sekurytyzacji nie ma żadnego znaczenia, nie ma nań żadnego wpływu - raty są spłacane albo do specjalnie wydzielonej spółki albo do funduszy sekurytyzacyjnego.
Poza kredytodawcami inicjatorami programów sekurytyzacyjnych mogą być także m.in. firmy leasingowe czy przedsiębiorstwa posiadające należności handlowe.