Należność to uprawnienie danego podmiotu do otrzymania świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od innego podmiotu. Termin ten użytkowany jest w rachunkowości. Należności w bilansie przedsiębiorstwa są księgowane po stronie aktywów.
Pojęciem odwrotnym do należności jest zobowiązanie. Jeśli jeden podmiot ma zobowiązanie wobec drugiego, to drugi ma należność wobec pierwszego.
Zasadniczo należności dzieli się na krótko- i długoterminowe. W przypadku tych pierwszych termin zapadalności trwa najwyżej rok, drugi termin dotyczy z kolei należności o terminie zapadalności przekraczającym 12 miesięcy. Do należności krótkoterminowych należą przede wszystkim należności z tytułu dostaw i usług, a ponadto także m.in.
Wśród należności krótkoterminowych wymienić można z kolei np. te związane z udzieloną pożyczką na okres ponad 1 roku czy należności handlowe z terminem zapłaty przekraczającym 1 rok.
Należności krótkoterminowe są księgowane w grupie aktywów obrotowych, natomiast należność długoterminowa „trafi” w bilansie do aktywów trwałych.
Poza podziałem na należności krótko- i długoterminowe, stosuje się także inne rozróżnienia. Mówi się m.in. o należnościach krajowych i zagranicznych, w zależności od podmiotu, którego dotyczą. Zależnie od stopnia pewności wyegzekwowania danej należności, stosuje się terminy należności pewnej, wątpliwej, spornej i nieściągalnej. Ponadto należności można oczywiście także dzielić podług statusu danego podmiotu - czy chodzi o należności np. od Państwa, pracowników, czy kontrahentów.