Forward Rate Agreement (FRA) to umowa pomiędzy dwoma kontrahentami (np. między klientem korporacyjnym a bankiem), w której ustalają oni wysokość stopy procentowej, która będzie obowiązywała w przyszłości dla danej transakcji (np. depozytu, kredytu), dla danej kwoty i okresu. Jest to więc instrument pochodny mający na celu zabezpieczenie przed niekorzystnymi zmianami stóp procentowych (tzw. ryzyko stopy procentowej).
Kontrakt Forward Rate Agreement ma charakter nierzeczywisty. Oznacza to, iż w jego ramach nie występują żadne fizyczne przepływy strumieni pieniężnych. Kontrakt FRA rozliczany jest wartością netto, czyli kwotą będącą różnicą pomiędzy stopą procentową kontraktu i stawką referencyjną.
W kontraktach FRA wyróżnia się tzw. pozycję długą i pozycję krótką. W pozycji długiej otrzymuje się przepływ wyliczony na podstawie aktualnej stopy referencyjnej w zamian za przepływ według stałej stopy kontraktu. Pozycja krótka jest pozycją odwrotną - otrzymuje się przepływ stały w zamian za stopę zmienną.
Forward Rate Agreement może okazać się dobrym rozwiązaniem np. dla kredytobiorcy, który obawia się wzrostu stóp procentowych, a przez to wzrostu kosztu kredytu. Wówczas zabezpieczyć się może kupnem kontraktu FRA. Z drugiej strony, z FRA może skorzystać także inwestor, który boi się spadku rentowności swojej inwestycji wskutek obniżenia się stóp procentowych. W takich przypadkach inwestor powinien dokonać sprzedaży kontraktu FRA.
Warto pamiętać, że transakcje FRA wiążą się ze sporym ryzykiem, związanym m.in. z nieprawidłowymi przewidywaniami kontrahenta co do zmian stóp procentowych. Zaletami z kolei są m.in. możliwość zabezpieczenia się przez zmianami stóp procentowych czy możliwość dobrej projekcji wyniku finansowego.