Gwarant to osoba czy podmiot dająca gwarancję. Pojęcie „gwaranta” ma zastosowanie w wielu dziedzinach.
Osoba zaciągająca kredyt lub pożyczkę może poprosić inną osobę o poręczenie, tzw. bycie gwarantem zobowiązania. Oznacza to, że w przypadku niespłacania kredytu przez kredytobiorcę, bank może zwrócić się do gwaranta z żądaniem uregulowania zobowiązania. Częściej jednak taką sytuacją nazywa się poręczeniem kredytu, i jest ona bardziej poprawna.
Banki udzielają nieraz gwarancji bankowych, stając się w ten sposób w danej sytuacji gwarantami. Gwarancja bankowa to pisemne zobowiązanie się banku do zapłaty pewnej kwoty w przypadku, gdy nie zostaną wypełnione przez zleceniodawcę dane zobowiązania. Banki udzielają gwarancji w rozmaitych sytuacjach. Przykładami mogą być gwarancje przetargowe (wadialne), czyli zobowiązanie do zapłaty na rzecz organizacji ogłaszającej przetarg określonej kwoty w przypadku, gdy wycofa się firma, która dany przetarg wygrała (zleceniodawca gwarancji). Innym przykładem gwarancji bankowej może być np. gwarancja należytego wykonania umowy. Jest to zabezpieczenie roszczeń zamawiającego daną usługę, gdy wykonawca (a jednocześnie zleceniodawca gwarancji bankowej) nie wywiązałby się z umowy lub wykonał ją nieprawidłowo.
Podobną funkcją jak gwarancje bankowe spełniają gwarancje ubezpieczeniowe udzielane przez ubezpieczycieli.
Gwarancji udzielają nie tylko ubezpieczyciele czy banki komercyjne, ale także bank państwowy, czyli Bank Gospodarstwa Krajowego. Między innymi w ten sposób realizowane są programy wsparcia przedsiębiorczości w Polsce. Pewnym szczególnym przypadkiem gwarancji są gwarancje de minimis. Stanowią one zabezpieczenie spłaty kredytu obrotowego lub inwestycyjnego dla przedsiębiorstw z sektorów mikro, małych i średnich przedsiębiorstw.
Gwarantem obligacji skarbowych jest Skarb Państwa. Oznacza to, że zobowiązuje się ona do odkupienia tych papierów wartościowych od inwestorów i wypłaty odsetek.