Fundusze akcji inwestują przede wszystkim w akcje oraz inne udziałowe papiery wartościowe, jak np. prawa do akcji czy kwity depozytowe, przy czym udział akcji oraz innych udziałowych papierów wartościowych w aktywach funduszu musi wynosić co najmniej 66 proc.
Fundusze akcji
Fundusz powinien mieć też benchmark, czyli stopę odniesienia, która odwzorowuje portfel lokat, w którym udział akcji oraz innych udziałowych papierów wartościowych wynosi co najmniej 90 proc.
Fundusze akcji rozróżnia się pod względem geograficznym na:
1) Fundusze rynku krajowego
2) Fundusze rynku europejskiego
3) Fundusz rynku amerykańskiego
4) Fundusze regionu Azji i Pacyfiku
5) Pozostałe fundusze (w tym m.in. fundusze globalne, rynków wschodzących oraz fundusze innych regionów lub bez specjalizacji regionalnej)
Niezależnie od podziału geograficznego, wśród funduszy akcyjnych rozróżnia się:
1) Fundusze indeksowe
2) Fundusze małych i średnich spółek
3) Fundusze sektorowe
Fundusze mieszane
Nazwa funduszy mieszanych nawiązuje do składu ich portfela, w którym znajdują się zarówno akcje i inne udziałowe papiery wartościowe, takie jak obligacje i instrumenty rynku pieniężnego.
Fundusze mieszane dzielą się na fundusze zrównoważone, stabilnego wzrostu, z ochroną kapitału i inne.
W aktywach funduszy zrównoważonych udział akcji i innych udziałowych papierów wartościowych powinien wynosić od 40 do 60 proc. lub nie być mniejszy od 30 proc. i nie większy od 70 proc.
Fundusz zrównoważony powinien też posiadać benchmark, czyli stopę odniesienia odwzorowującą portfel lokat, w którym wartościowy udział akcji oraz innych udziałowych papierów wartościowych mieści się w przedziale od 40 do 60 proc.
Fundusz stabilnego wzrostu musi spełniać tylko jeden warunek: efektywny udział akcji i innych udziałowych papierów wartościowych w jego aktywach nie może przekraczać 40 proc.
Podstawową zasadą polityki inwestycyjnej funduszu z ochroną kapitału jest zabezpieczenie jednostki uczestnictwa przed spadkiem wartości poniżej określonego poziomu przez odpowiedni dobór papierów wartościowych, instrumentów pochodnych oraz papierów wartościowych o stałym dochodzie. Poziom zabezpieczenia może być stały lub ulegać zmianom, zgodnie z zasadami określonymi w prospekcie informacyjnym funduszu.
Do funduszy mieszanych innych zalicza się np. fundusze aktywnej alokacji, w których udział akcji i obligacji nie jest określony na stałym poziomie, lecz może zmieniać się od 0 do 100 proc. Na potencjalne zyski funduszy aktywnej alokacji ma więc wpływ koniunktura panująca na rynku giełdowym. Dobrze zarządzane fundusze mogą osiągać wyższe zyski niż fundusze zrównoważone w przypadku wzrostów na giełdzie i ponosić mniejsze straty niż fundusze stabilnego wzrostu w przypadku giełdowej dekoniunktury.
Fundusze mieszane rozróżnia się pod względem geograficznym na:
1) Fundusze rynku krajowego
2) Fundusze rynku europejskiego
3) Fundusze rynku amerykańskiego
4) Fundusze regionu Azji i Pacyfiku
5) Pozostałe fundusze (m.in. fundusze globalne, rynków wschodzących oraz fundusze
innych regionów lub bez specjalizacji regionalnej)
Fundusze dłużne
Fundusze papierów dłużnych inwestują przede wszystkim w papiery wartościowe o stałym dochodzie, a więc obligacje skarbowe, komunalne i przedsiębiorstw, czyli papiery komercyjne.
Dzieli się je w zależności od waluty, w której inwestują na:
1) Fundusze inwestujące w walucie polskiej
2) Fundusze inwestujące w określonej walucie obcej, np. euro lub w dolarach z oznaczeniem tej waluty
3) Fundusze bez określonej podstawowej waluty lokat
Warunkiem zaklasyfikowania funduszu do jednej z podkategorii (1 lub 2) jest utrzymywanie
udziału w aktywach funduszu lokat denominowanych w danej walucie, wynoszącego co
najmniej 80 proc.
Fundusze gotówkowe i rynku pieniężnego
Do grupy funduszy rynku pieniężnego należą fundusze, które inwestują wyłącznie w instrumenty rynku pieniężnego: depozyty o terminie zapadalności nie dłuższym niż rok płatne na żądanie lub które można wycofać przed terminem zapadalności w bankach krajowych i instytucjach kredytowych o wysokim stopniu bezpieczeństwa. Średni termin do wykupu lokat wchodzących w skład portfela inwestycyjnego funduszu nie może być dłuższy niż 90 dni. Fundusze takie mają wyłączne prawo zaznaczenia w nazwie sformułowania „rynku pieniężnego”.
W portfelu funduszy gotówkowych mogą natomiast znaleźć się instrumenty dłużne lub lokaty bankowe o nieco dłuższym terminie zapadalności i dlatego charakteryzują się one nieco wyższym ryzykiem inwestycyjnym.
Fundusze rynku pieniężnego i fundusze gotówkowe dzieli się, ze względu na walutę, w której inwestują, na:
1) Fundusze inwestujące w walucie polskiej
2) Fundusze inwestujące w określonej walucie obcej, np. w euro lub dolarach, z zaznaczeniem tej waluty
3) Fundusze bez określonej podstawowej waluty lokat
Warunkiem zaklasyfikowania funduszu do jednej z kategorii (1 i 2) jest utrzymywanie udziału w aktywach funduszu lokat denominowanych w danej walucie wynoszącego 100 proc.
Comperia.pl