Pożyczyłeś rodzinie gotówkę? A może sam pożyczyłeś pieniądze od znajomego? W obu przypadkach powinniście uważać na skarbówkę - od umowy pożyczki prywatnej należy odprowadzić podatek. Na zwolnienie z niego można jednak liczyć w kilku przypadkach.
Od umowy pożyczki należy odprowadzić podatek PCC, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych. Wynosi on 2% od kwoty lub wartości pożyczki. Choć mogłoby się wydawać, że to pożyczkodawca powinien ten podatek odprowadzić - w końcu finalnie zarabia na pożyczce (w ramach ustalonego oprocentowania lub uzgodnionej wcześniej opłaty za "wypożyczenie pieniędzy") - to podatnikiem jest wyłącznie pożyczkobiorca. Mimo że ostatecznie otrzymaną pożyczkę będzie musiał zwrócić (często z odsetkami), to w momencie pozyskania gotówki wzbogacił się, dlatego musi się częścią tej kwoty podzielić z fiskusem. Choć nie zawsze. Wyjątkiem są pożyczki zawierane między najbliższymi członkami rodziny.
Kto może liczyć na zwolnienie z podatku od pożyczki?
Zgodnie z art. 9 pkt 10 Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zwolnieniu z opodatkowania umów pożyczek prywatnych podlegają:
- umowy zawarte między osobami z I grupy podatkowej, ale tylko do wysokości kwoty niepodlegającej opodatkowaniu (9 637 zł). Do grupy tej należą: małżonek, dzieci (a także pasierbowie), rodzice (w tym przybrani oraz teściowie), zięć, synowa, rodzeństwo,
- umowy zawarte między pozostałymi osobami w ramach I grupy podatkowej, ale jedynie do łącznej wysokości nieprzekraczającej kwoty 5 000 zł od jednej osoby i 25 000 zł od wielu osób - w ciągu 3 kolejnych lat kalendarzowych, począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r.,
- umowy zawarte między wspólnikami (akcjonariuszami) spółki kapitałowej,
- pożyczki z kas lub funduszów zakładowych, funduszów związków zawodowych, pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych
- pożyczki od przedsiębiorców niemających na terytorium Polski siedziby lub zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.
Warunki zwolnienia z podatku PCC
Pamiętaj, że zaciągając pożyczkę, masz obowiązek złożyć w ciągu 14 dni od zawarcia umowy deklarację (na formularzu PCC-3) do swojego urzędu skarbowego. W przeciwnym wypadku możesz otrzymać kartę od fiskusa. Wyjątek stanowią jedynie pożyczki zawierane w ramach I grupy podatkowej, nieprzekraczające kwoty 9 637 zł - tych nie trzeba nawet zgłaszać do US. Umowy zawierane przez najbliższą rodzinę (małżonka, zstępnych oraz rodziców przybranych, wstępnych oraz pasierbów, rodzeństwo) są nieopodatkowane także wówczas, gdy ich kwota przekracza wspomniany powyżej limit, ale tylko wtedy, gdy zostaną zgłoszone fiskusowi i posiadania dokumentacji poświadczającej przekazanie pieniędzy (np. potwierdzenie przelewu). Jeśli przynajmniej jedna z tych dwóch formalności nie zostanie dopełniona, kwota przekraczająca limit będzie podlegała opodatkowaniu.