Obliczanie powierzchni użytkowej mieszkania ma duże znaczenie przy odbiorze zakupionej nieruchomości. Można wówczas zweryfikować stan faktyczny lokalu z jego planem. Jest to również niezbędne przy zaciąganiu kredytu kredytowego.
Powierzchnia użytkowa mieszkania ma ogromne znaczenie. Jej wyliczenie i weryfikacja jest podstawą do rozliczenia z deweloperem lub sprzedawcą prywatnym. Porównujemy w ten sposób stan faktyczny lokalu z planem mieszkania. Jest to również bardzo istotne w dalszej eksploatacji mieszkania. Czynsz jest przecież obliczany adekwatnie do metrażu lokalu.
Gdy zaciągasz kredyt na mieszkanie…
Szczególne znaczenie będzie miała powierzchnia użytkowa mieszkania w sytuacji, gdy będziemy chcieli sfinansować je na kredyt z dopłatami lub bez. To może być wówczas dla wielu osób kryterium wyboru danego lokalu. Ze względu na to warto poznać sposób, w jaki wylicza się tę powierzchnię.
Sposób wyliczania powierzchni użytkowej
Zacznijmy od najważniejszej kwestii – definicji mieszkania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami mieszkaniem nazywa się lokal wydzielony trwałymi ścianami w obrębie danego budynku. To pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, które są użytkowane przez ludzi w celach stałego pobytu. Mieszkanie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
Powierzchnię użytkową mieszkania można wyliczać zgodnie z Ustawą o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 roku. Zgodnie z jej treścią, pomiaru dokonuje się w obrębie wewnętrznym wyprawionych ścian. Mierzy się powierzchnię podłogi w lokalu w stanie całkowicie wykończonym. Do powierzchni tej wlicza się wszystkie pomieszczenia w mieszkaniu, bez względu na sposób ich wykorzystywania.
Czego nie wlicza się do powierzchni użytkowej?
Wszystkie pomieszczenia o wysokości od 220 cm wlicza się w 100% do powierzchni użytkowej. Fragmenty pomieszczeń i pomieszczenia, które mają wysokość pomiędzy 140 a 219 cm, wlicza się do powierzchni użytkowej w 50%.
Fragmenty pomieszczeń i pomieszczenia o wysokości poniżej 140 cm nie wlicza się do powierzchni użytkowej lokalu. Oznacza to, że mieszkania na poddaszu ze skosami i niskie fragmenty pomieszczeń mogą być wykorzystywane, ale nie będą zwiększały przepisowej powierzchni użytkowej lokalu.
Nie wlicza się do powierzchni użytkowej lokalu:
- Pomieszczeń i fragmentów pomieszczeń o wysokości poniżej 140 cm.
- Balkonów, tarasów i loggi.
- Antresoli, szaf i schowków w ścianach.
Zasady obliczania powierzchni użytkowej mieszkania są również precyzowane przez Polską Normę PN-ISO 9836:1997.