Coraz więcej banków oferuje klientom możliwość wzięcia wspólnej pożyczki, nawet jeśli wnioskodawcy nie są spokrewnieni. Czy warto skorzystać z takiej opcji?
Pieniądze uzyskane w ramach pożyczki gotówkowej możemy wykorzystać na dowolny cel, np. na zakup sprzętu elektronicznego, AGD, wycieczki czy przeznaczyć ją na opłacenie zaległych rachunków. Jeśli nie posiadamy wystarczającej zdolności kredytowej, by zdobyć potrzebną nam kwotę, możemy wnioskować o nią razem z inną osobą - i wcale nie musi być to członek naszej rodziny. Jest tak choćby w Alior Banku.
Jak wygląda wspólne pożyczanie?
Jeśli chcemy pożyczyć wspólnie pieniądze, to obecne procedury bankowe bardzo to ułatwiają. Wystarczy złożyć odpowiedni wniosek pożyczkowy i spełnić oczekiwania kredytodawcy (pod względem zdolności i historii kredytowej). W przypadku pożyczek wspólnych wniosek o kredyt składają łącznie dwie osoby, a nawet kilka.
Pokrewieństwo i jego brak
Dotychczas banki pozwalały na pożyczki wspólne, jeśli były one zaciągane przez członków rodziny. Zmniejszało to ryzyko kredytowe. Obecnie wiele banków, m.in. Alior Bank, dostrzega, że pożyczanie razem przez osoby niespokrewnione wcale nie musi oznaczać większego ryzyka.
Wyższa zdolność kredytowa
Do zalet wspólnego pożyczania należy zaliczyć w pierwszej kolejności fakt, że pozwala to na rozłożenie zdolności kredytowej na kilka osób. Jest to szczególnie przydatne przy chęci uzyskania wyższych kwot. Jeśli np. jedna osoba nie ma wysokiej zdolności kredytowej, ale drugi pożyczkobiorca już ją posiada, to bank wylicza średnią z obu dochodów i w efekcie możemy pożyczyć więcej, niż gdybyśmy wnioskowali o finansowanie samodzielnie. Jeżeli samotny pożyczkobiorca może przy swoich zarobkach uzyskać od banku powiedzmy 20 000 zł przy okresie spłaty 4 lat, to wnioskując z lepiej zarabiającą osobą, może mu się zaś udać pożyczyć np. 40 000 lub więcej przy tym samym czasie kredytowania.
Wspólna odpowiedzialność
Pożyczając wspólnie, odpowiedzialność za spłatę pożyczki rozkłada się równomiernie na wszystkich pożyczających. Nawet jeśli współkredytobiorca miał tylko wesprzeć głównego kredytobiorcę swoją zdolnością kredytową, to jeśli ten drugi przestanie płacić raty na czas, bank zacznie upominać się o należność drugą osobę, która przystąpiła do umowy.