Zastanawiasz się, jaki jest maksymalny koszt kredytu i czy ta wartość została gdzieś ustalona? Sprawdź to z nami.
Każdemu kredytobiorcy zależy na tym, aby wiedzieć, jakich wydatków trzeba się spodziewać, decydując się na pożyczkę. Czy polskie prawo reguluje maksymalną wysokość kosztów kredytu?
Co o kosztach mówią przepisy?
Od 18 grudnia 2011 roku w Polsce obowiązuje nowa ustawa o kredycie konsumenckim. Nie określa ona maksymalnego kosztu kredytu. Z pomocą jej przepisów możliwe jest jedynie określenie, ile wynosi koszt spłaty danej pożyczki.
Kredytodawcy muszą jednak stosować się do art. 359 Kodeksu cywilnego, który przewiduje, że oprocentowanie nominalne nie może być większe niż czterokrotność stopy lombardowej NBP. Istotne w tym kontekście jest jednak to, że odsetki to nie całość kosztów kredytowych. Uwzględnić trzeba jeszcze inne opłaty, prowizje i składki ubezpieczeniowe.
Dla konsumentów, którzy myślą o wzięciu kredytu teraz, ważny jest fakt, że wraz z nową ustawą zmieniły się przepisy. Obecnie na ma ograniczeń dotyczących wysokości opłat i prowizji. Na rozsądne ograniczenie ich wysokości ma wpłynąć za to obowiązek podawania szczegółowych informacji kredytowych tak, aby porównywanie ofert było łatwiejsze.
Stara ustawa
Do 18 grudnia 2011 roku obowiązywała Ustawa z 20 lipca 2001 roku o kredycie konsumenckim. Według jej przepisów takie wartości jak maksymalne oprocentowanie czy maksymalna kwota prowizji i opłat dodatkowych były dokładnie określone. Stare przepisy nie ustalały jednak maksymalnego całkowitego kosztu kredytu.
Przepisy dotyczące maksymalnego oprocentowania nie uległy zmianie. To, co zmieniło się, to przepisy dotyczące wysokości prowizji i pobieranych opłat. Stara ustawa przewidywała, że łączna suma opłat, prowizji i obowiązkowych kosztów związanych z zawarciem umowy nie mogła przekraczać 5 proc. wartości udzielanego kredytu. Trzeba jednak nadmienić, że ten limit nie odnosił się do tak istotnych komponentów kosztów kredytowych jak ubezpieczenie czy ustanowienie innych zabezpieczeń spłaty kredytu.