Środki zgromadzone na rachunku firmowym mogą być niewystarczające dla pokrycia bieżących wydatków i inwestycji. Finansowanie działalności gospodarczej wymaga więc w niektórych przypadkach skorzystania z kredytów.
Do finansowania działalności firmy dobrze sprawdzają się kredyty różnego typu. Przedsiębiorcy mają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów związanych ze spłatą firmowych pożyczek. Warto wiedzieć, jak z tej możliwości skorzystać.
Jedynym, co można zaliczyć w koszt uzyskania przychodu, są odsetki od kredytu i inne koszty bankowe związane z udzielonym kredytem. Sama kapitałowa część raty to zwrot pobranej od banku kwoty. Suma ta nie podlega możliwości zaliczenia w koszty prowadzonej działalności.
Odsetki od kredytu mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodu pod warunkiem, że kredyt został spożytkowany na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Gdy zaciągnięty został kredyt na warunkach standardowych, dla osób fizycznych, a jego część została użyta na potrzeby finansowania działalności gospodarczej, kosztem uzyskania przychodu jest proporcjonalnie obliczona kwota odsetek i pozostałych kosztów bankowych. Bardzo istotne jest to, by przedsiębiorca mógł udokumentować fakt spożytkowania konkretnej kwoty z pożyczki na cele działalności firmowej. Wówczas w razie kontroli podatkowej uniknie nieporozumień i kłopotów.
W zależności od tego, na jaki cel został zaciągnięty kredyt firmowy, odsetki wlicza się do kosztów prowadzonej działalności w różnym terminie. Inaczej postępuje się w wypadku kredytów na bieżące cele gospodarcze, inaczej w przypadku zakupu środków trwałych. Przy kredytach, które nie są przeznaczone na inwestycje, decydująca jest data zapłaty odsetek. To w tym okresie można zaliczyć je do kosztów prowadzonej działalności.
Wszelkie wątpliwości co do wliczania odsetek od kredytu firmowego do kosztów uzyskania przychodów dobrze jest przeanalizować z doradcą finansowym. Czasami, w przypadku większych niejasności i zawiłych sytuacji, warto wystąpić z prośbą o indywidualną interpretację przepisów we właściwym urzędzie skarbowym.