W języku potocznym słowa „pożyczka” oraz „kredyt” używane są często zamiennie. Z punktu widzenia prawa to jednak nie to samo.
W życiu codziennym kredyt bankowy nazywamy pożyczką, a pożyczkę - kredytem. Różnice pomiędzy wymienionymi produktami finansowymi oraz regulującymi je przepisami są jednak dość istotne.
Charakterystyka umowy pożyczki
Po pierwsze, wszystkie pożyczki regulowane są przepisami kodeksu cywilnego. Zgodnie z nimi pożyczka to przeniesienie na własność określonej ilości pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku na rzecz pożyczkobiorcy. Spłacający zobowiązuje się w umowie do zwrotu takich samych kwot lub tych samych przedmiotów. Umowa pożyczki może być zawarta zarówno pisemnie, jak i ustnie (jeśli nie przekracza wartości 500 zł). Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego umową pożyczki, poza pieniędzmi, może być objęta np. benzyna, gdyż jest to rzecz, która ma cechy charakterystyczne dla większej grupy produktów. Umowy pożyczki nie można jednak odnieść do przedmiotów, które cechują właściwości charakterystyczne wyłącznie dla nich. Przykładem takiej rzeczy może być samochód, który ma określony numer rejestracyjny.
Umowy pożyczki mogą zawierać między sobą zarówno przedsiębiorstwa, czyli osoby prawne, jak i osoby fizyczne. Pożyczki mogą być udzielane przez wszystkie osoby prawne na rynku, a więc również przez banki. Jedną z charakterystycznych cech pożyczki jest brak konieczności określania w umowie celu, na jaki mają być przeznaczone dodatkowe środki. Pożyczka może być udzielona odpłatnie - przy zapisaniu określonych odsetek, które klient będzie musiał zwrócić wraz z pożyczoną kwotą – oraz nieodpłatnie. Porozumienie może być zabezpieczone wekslem, poręczeniem, zastawem, ale żadne zabezpieczenie nie musi być ustalane.
Czym jest kredyt?
Kredyt to umowa zawierana wyłącznie na podstawie prawa bankowego. Kredyty, zgodnie z przepisami, mogą być udzielane jedynie przez banki. Umowa o kredyt, w odróżnieniu od umowy pożyczki, zawsze jest odpłatna. W przypadku kredytu oraz pożyczki, bank zobowiązuje się do oddania do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty pieniędzy na ustalony czas. Przeznaczenie pieniędzy w umowie kredytowej powinno być ustalone, gdyż kredyt jest produktem celowym. Kredytobiorca zobowiązuje się do zwrotu pożyczonych pieniędzy wraz z odsetkami, deklaruje także zapłacenie prowizji. Każda umowa kredytowa musi być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.