Wielu z nas, ze względu na podobne brzmienie dwóch skrótów instytucji, jakimi są BIK oraz BIG, wciąż myli je ze sobą. Właściwe rozróżnienie zakresu działań tych organizacji ma kluczowe znaczenie wtedy, gdy rozglądamy się za pożyczką lub kredytem. Dlatego też warto zrozumieć, na czym polegają różnice, które dzielą te dwa biura gromadzące informacje na temat naszych zadłużeń.
Skrót BIK odnosi się do Biura Informacji Kredytowej. Jest to instytucja powołana w 1997 roku przez Związek Banków Polskich do przetwarzania wiedzy na temat obciążeń klientów wobec SKOK-ów oraz banków. Można powiedzieć, że każda osoba, która korzysta lub korzystała z usług sektora finansowego posiada swoją historię BIK. Informacje o naszych zadłużeniach są przechowywane w BIK, a dostęp do nich mają odpowiednie podmioty prawne w czasie trwania zobowiązania. Klient instytucji finansowej zgadza się na rejestrację historii zaciągniętych długów, podpisując umowę z kredytodawcą. Po wygaśnięciu aktu kredytobiorca ma dwie możliwości: może pozwolić na umieszczenie w raporcie materiałów świadczących o tym, czy jego historia spłaty była negatywna lub pozytywna, drugim sposobem jest niewyrażenie zgody na przetwarzanie swoich danych.
W jakich sytuacjach BIK może udostępniać informacje na temat historii finansowej bez zgody klienta? Następuje to tylko wtedy, gdy zaległość ze spłatą należności przekroczyła 60 dni oraz w przypadku, kiedy upłynęło 30 dni od momentu powiadomienia o zamiarze przetwarzania danych przez instytucję, nie uwzględniając zgody klienta. Kluczową informacją jest też to, że do raportu BIK dostęp mają tylko SKOK-i, banki oraz zainteresowany klient.
BIG to skrót pod którym kryje się Biuro Informacji Gospodarczej. Powstało ono na mocy ustawy o udostępnieniu informacji gospodarczych. BIG ujawnia dane nie tylko z sektora bankowego, ale także z innych działów gospodarki. Jeśli chodzi o tę organizację, to wpisy w niej są umieszczane przez wierzycieli - przedsiębiorców oraz osoby fizyczne (od 2010 roku). Mówiąc w dużym skrócie, BIG jest miejscem, gdzie możemy zamieszczać nazwę firmy, która jest naszym dłużnikiem. Co istotne, tylko wierzyciel - przedsiębiorca może usunąć nazwę danej firmy z rejestru po tym, jak określona należność zostanie uregulowana. Jeśli zależy nam na wpisaniu kogoś do bazy nierzetelnych dłużników, musimy jako kredytor mieć podpisaną umowę z jednym z trzech biur: Krajowy Rejestr Dłużników, InfoMonitor lub Europejski Rejestr Informacji Finansowej BIG SA.
Podsumowując, zapisy w BIK to rejestr naszej aktywności w sektorze finansowym, z kolei BIG to wykaz, w którym figurujemy, gdy jakiś wierzyciel umieści nas tam jako dłużnika zwlekającego ze spłatą zaciągniętego zobowiązania.