Kredyt inwestycyjny jest kredytem celowym, który ma pomóc w rozwoju firmy, jej rozbudowie, unowocześnieniu czy wzroście konkurencyjności rynkowej.
Uzyskane od banku pieniądze przedsiębiorca może przeznaczyć wyłącznie na cel określony w umowie. Przeznaczeniem środków z kredytu inwestycyjnego mogą być np. zakup maszyn i urządzeń, modernizacja linii produkcyjnej, zakup patentów.
Kredyty inwestycyjne, podobnie jak hipoteczne, mogą się wiązać z koniecznością wniesienia wkładu własnego. Tylko niektóre banki udzielają kredytów na kwotę równą 100% wartości inwestycji. O wiele częściej przedsiębiorca, który zamierza skorzystać z tego rodzaju finansowania, zetknie się z ofertą, w ramach której będzie musiał pokryć z własnej kieszeni minimum 20-30% wydatków na realizację planowanego przedsięwzięcia.
Choć ograniczenie początkowych wydatków to niewątpliwa zaleta kredytów inwestycyjnych bez wkładu własnego to jest i minus – z reguły bywają droższe od ofert dostępnych dla firm, które zdecydują się zaangażować swoje środki w realizację inwestycji finansowanej po części kredytem.
Podstawowym kosztem każdego kredytu, w tym inwestycyjnego, są odsetki. Te naliczane są w oparciu o oprocentowanie oscylujące wokół połowy maksymalnego oprocentowania kredytów, dopuszczanego ustawowo.
Choć możliwy jest wybór pomiędzy zastosowaniem w umowie oprocentowania zmiennego a wyliczaniem rat w oparciu o oprocentowanie stałe, znacznie większą popularnością cieszą się kredyty ze zmienną stopą procentową. W ich przypadku oprocentowanie nominalne jest sumą stałej marży banku (niezmiennej przez cały okres trwania umowy) oraz bieżącej stawki bazowej WIBOR, której wysokość będzie aktualizowana co 1M, 3M, 6M lub 12M – zależnie od umowy.
Z uwagi na to, że wskaźnik WIBOR może ulegać zmianom, przedsiębiorca powinien mieć na uwadze, że raty jego kredytu mogą wraz z czasem wzrastać lub maleć. Świadomość możliwych zmian wysokości rat jest szczególnie istotna przy kredytach z długim horyzontem czasowym.
