Co dalej z frankowcami

nie twierdzę, że zawsze można i że każdy chce ukrywać dochody...przychody są przychodami, a to właśnie w robieniu kosztów nasi rodacy są mistrzami świata, nie wiem co na to US, ale trafiają się klienci, którzy mają po kilka nieruchomości, samochody itp...bardzo wysoki przychód a koszty takie, że wychodzi im np. 400 zł netto dochodu miesięcznie

A co w tym złego? Skoro jest to dozwolone to dlaczego mają tak nie robić? Nasze państwo co chwila rzuca kłody pod nogi przedsiębiorcom, pomocy na próżno szukać.

Poza tym jeżeli ktoś myśli, że typowy przedsiębiorca pracuje 8 godzin dziennie przez 5 dni w tygodniu to się grubo myli!
Nie wspomnę już o przywilejach jakie przedsiębiorców omijają jak wcześniejsza emerytura, 13tki, 14tki, płatne urlopy, dodatki na święta itp.

Jeżeli ktoś na etacie uważa, że prowadzenie firmy w tym kraju jest takie łatwe, proste i dochodowe niech wyjdzie z tego kieratu jakim jest etat i zostaje przedsiębiorcą... wtedy szybko zmieni punkt widzenia co do szukania kosztów.

Powiedz mi jedną rzecz jak ludzie nie mają być zepsuci jak nic nie mają?. Co państwo nam daje nic. Kończysz Studia i idzie na budowę, albo masz studia języczne, skończyłaś kilka kierunków a pracujesz na recepcji w Hotelu za 1300 zł?.
Ja też jestem przedsiębiorcą i też płaciłem duże podatki, jeśli płacisz duże podatki to zmień księgową.
Chyba że chcesz mieć duże dochody na papierze aby starać się o kredyt w bankach to rozumiem.

Grzegorzu - gdzie bym Ciebie nie poczytał, to wszędzie pokazujesz roszczeniowe podejście do życia. Socjalizm całe szczęście skończył się jakiś czas temu i mam nadzieję, że nie wróci. Gdzieś wyczytałem wypowiedź jednego z frankowiczów, że skoro władował się w kłopoty z kredytem, to państwo ma obowiązek mu pomóc. Niby czemu? Państwo go władowało? Raczej nie.
Jeśli komuś dany zawód się nie podoba, to niech go zmieni. Jeśli nie może znaleźć pracy, to niech spróbuje własnej działalności. Ja wiem, że raczej nie znajdę pracy na etacie, która satysfakcjonowałaby mnie zarówno finansowo, jak i pod kątem psychicznym. Dlatego prawie od zawsze mam swoją działalność i jestem panem samego siebie. Jeśli w życiu mi się nie układa, to nie mam pretensji do nikogo poza sobą.
Strajki są dla mnie bzdurą. To jest swego rodzaju terroryzm. Zrozumiałbym je jeszcze, gdyby chodziło rzeczywiście o obronę praw pracowniczych, ale zwykle chodzi o krzyczenie, aby związkowcy mogli pokazać jak bardzo są potrzebni. Czy nauczyciel jak szedł do pracy w tym zawodzie nie wiedział ile tam się zarabia? Wiedział. Więc po co szedł skoro mu to nie odpowiadało?
Oczekujecie zarobków jak w Niemczech, Anglii? Hmm, zwróćcie uwagę na to, że te kraje od roku 1945 mogły spokojnie się rozwijać. My niekoniecznie. Zwróćcie również uwagę na inne kraje, które były pod opieką wielkiego brata zza wschodniej granicy i porównajcie je do nas. Wyglądamy rzeczywiście źle? Nie wydaje mi się.
Sorry, ale nosi mnie jak czytam i słucham niektórych ciągle narzekających na życie osób.

Bo przywileje psują ludzi, to nie jest jakieś novum...uważają, że wszystko im się należy. Jeżeli państwo ma syndrom Janosika (rozdaje różnym grupom a zabiera tym najbardziej obrotnym) to efekt jest taki, że ci drudzy uciekają w szarą strefę, gdyż nie akceptują wysokich obciążeń fiskalnych...

ps
chyba zrobił się mocny OT, zaczęliśmy od pisania o "frankowcach" ;-)

Ja nie narzekam że mi jest żle , bo dzięki Bogu nic mi nie brakuje. Natomiast mówię to myślę i wiem jak jest w Polsce a jak jest zagranicą.
Kiedyś nie było możliwości wyjazdów do Niemiec do pracy czy też do innych krajów i jakoś Polacy sobie radzili.
Ale mówię teraz bardziej o tym że musimy też pokazywać że nie które rzeczy w Polsce trzeba zmieniać, jak np. to że jeśli skończysz 67 lat dostaniesz Emeryturę i pytanie jaką?. 400zł jeśli dożyjesz. To dla tego płaci się podatki, składki z których wiemy że nic niema i nie będzie. To dla czego mamy nie narzekać, jedynie co możemy zrobić to już teraz myśleć o przyszłości odłożyć grosza aby żyć na starość. Więc dla czego mamy płacić tak duże składki i podatki?.
I to samo jest z ludżmi którzy brali kredyty w frankach, wiadomo sami zdecydowali się na to , że może być ryzyko wzrostów. Zakładali że bedzie dobrze a tu oddają 2 razy tyle.
To powiedz teraz tak jeśli jest możliwość pomocy to trzeba im pomóc takie jest moje zdanie.
Ja porównam to do człowiek który jest pijakiem, żyje na ulicy, wygląda jak wygląda ale wczesniej jego życie było piękne. I teraz powiedzcie mi sami to co mam go zostawić, nie podać mu herbaty, jedzenia tylko dla tego że los obrócił się w jego życiu i nie radzi sobie z problemami?. Przecież to są ludzie nie zwierzęta. Chociaż powiem że teraz lepiej zwierzęta są lepiej traktowane niż tacy ludzie.